Day 15 / Lankaran - Rasht

Omdat de mannen in Iran niet mogen bloggen even via mail naar mij toegespeeld..... zodat ze toch hun reisverslag kunnen plaatsen...!! (Dimph;)

Vanmorgen wilden we lekker vroeg opstaan... niet dus. Om 09:15 schoten we wakker. Och, maakt t ook uit!!

Dan ook maar een lekker ontbijtje in het restaurant. Daar aangekomen werden we hartelijk welkom geheten, mee de prachtige tuin ingenomen en ..... ...in een hok gezet met de deur dicht. Blijkt daar normaal te zijn dat iedereen een eigen ruimte krijgt. Tja, zal wel maar wij vonden het meer een kijkje in t gevang!

Lekker ontbijt, dat wel.

Daarna de watervoorraad aangevuld en veel geld uit de ATM gehaald want in Iran kun je met je pin- of creditkaart niet betalen...  op weg naar Iran dus..

Jawel, weer 40 km hobbeldehobbel tot de grens.  Daar aangekomen bleken we de enigen te zijn die richting Iran gingen maar duurde al met al toch een dikke 2 uur!  Eerst Azerbadijan uit, autocontrole op de brug, foto's gemaakt van ons etc.

Toen Iran in.... auto binnenstebuiten, 2 blikjes bier af moeten geven, carnet de passage regelen, verzekering afsluiten, geld wisselen, chassisnummer controleren... mijn God, gelukkig waren er wat mensen om ons ( tegen vergoeding) te helpen anders hadden we er nu nog gestaan.. uiteindelijk reden we dan toch weg bij de grens met het gevoel van: " Iran, we hebben dit in ieder geval gehaald, nu hebben we ook echt t gevoel dat we iets gepresteerd hebben, waar we ook mogen komen, de trip is in ieder geval geslaagd!!"

Teheran gaan we vandaag zeker niet halen dus kijken waar we gaan overnachten. Rasht, dat lijkt wel wat..

De wegen in Iran zijn stukken beter, naast de weg is het stenen en zand, maar daar hebben wij geen last van!

Onderweg bij een fruittentje langs de weg lekker een watermeloen op zitten eten en wat banaantjese gekocht.. gezonde mannetjes he.

Rasht is een behoorlijke grote stad met een aardige verkeerschaos. Hotelletje zoeken. We konden op internet alleen iets vinden wat een dure naam had, toch maar proberen daarheen te gaan..

En opeens was daar Fahid........

Een hoop getoeter naast ons en iemand half uit de auto hangend..." nederlaaaaaand".  Wat een geweldige vent..  ( iranees die 1 jaar in nederland had gewoond) vroeg ons wat we aan het doen waren en waar we heen gingen.  Dat hotel was te duur volgens hem.. motor gehaald en wij achter hem aan dwars door de stad naar een ander hotel midden in het centrum. Geholpen bij inchecken, uitgelegd hoe alles werkt en telnr.  gegeven. Mochten we problemen krijgen in Iran kunnen we hem altijd bellen.. op straat begint iedereen spontaan tegen ons aan te lullen omdat ze zien dat wij geen Iraniers zijn. Nu lekker naar bed, morgen toch echt Teheran.  Hidi